نقشه برداران دانشکده سازمان نقشه برداری کشور

سنجنده ها

سیستم های سنجنده را ازنظر منبع ایجاد امواج الکترو مغناطیسی که دریافت و ثبت می نماید به دو دسته تقسیم می کنند:

1. سيستم سنجنده فعال (Active Sensor):

شامل آن دسته از سنجنده ها هستند که خود امواج الکترو مغناطیسی که جمع آوری می نمایند را تولید می کنند. عمده ترین این سنجنده ها، سنجنده های راداری هستند.

2. سيستم سنجنده غير فعال (Passive Sensor):

شامل آن دسته از سنجنده ها هستند که خود امواج الکترومغناطیسی که جمع آوری می نمایند را تولید نمی کنند بلکه امواج خورشید را که از پدیده های سطح زمین منعکس شده را ثبت می کنند. اکثر ماهواره های مطالعه زمین در این دسته قرار می گیرند.

سنجنده ها به دو دسته تصویری و غیرتصویری نیز قابل تفکیک می باشند.

سنجنده تصویری مانند اپتیکال و سنجنده غیرتصویری مانند سنجنده های الکترواپتیکال یا روبشی هستند. سنجنده های تصویری با توجه به ساختار فیزیکی و نحوه ی دریافت و تفکیک امواج الکترومغناطیسی به چند گروه تقسیم می شوند.

اپتيکال: مشابه دوربین عکاسی و با قدرت و توان بالاتر می باشد. نوع مرسوم آن در ماهواره های روسی KVR و KFA1000 استفاده شده است. از مشخصات بارز این سنجنده وجود لنز و عدسی است و همچنین وجود فیلمی نیز الزامی است. اطلاعات این سنجنده آنالوگ (غیر رقومی ) می باشد.

الکترواپتيکال: این نوع سنجنده دارای آینه اسکن کننده می باشد که با سرعت بالا در جهت شرق به غرب یا برعکس و یا در هر دو جهت در حال نوسان و اخذ اطلاعات می باشد، که اصطلاحاً به آنها اسکنر می گویند. در این نوع سنجنده امواج الکترومغناطیسی به آینه ها و بعد به تعدادی منشور و نهایتاً به یک سری آشکارساز منتقل می شود. وظیفه آشکارسازها تبدیل امواج الکترومغناطیسی به شکل داده های رقومی است.

روبشی: در این نوع، یک یا چند ردیف آشکارساز در کنار هم و یا ردیفی به طور مستقیم در مرض امواج الکترومغناطیسی قرار می گیرند. بدیهی است که انرژی مورد نیاز برای اخذ اطلاعات کمتر بوده، چون نیازی به دوران آینه ندارد ، ثانیاً احتمال خرابی سنجنده به خصوص خسارت آینه و منشورها کمتر خواهد بود و ثالثاً اطلاعات و دریافت آن از مناطق همجوار نوارهای عبوری امکان پذیر است.

لطفا بر روی آیکن گوگل پلاس (g+1) کلیک نمایید و  ما را در گوگل محبوب کنید .

:: برچسب‌ها: